Μεθάω

Πάλλονται οι αισθήσεις μου. Μεθάω με τη γλύκα του αέρα και με την μοναξιά του σπιτιού. Παρέα με σελίδες, συντροφιά με τον Σκόλνικ, με τον Ριχάρδο, με τον Μάρικ, αγαπημένους βασανισμένους ήρωες, είμαι ξαπλωμένος στο πάτωμα με τα χαρτιά γύρο, παράξενο χαλί.

Να ξαποστάσουμε μαζί αυτό θέλω. Να απαγγέλλω και να με ακούς. Να γελάς και να με διορθώνεις, να μου λες ότι δεν έχω δώσει αρκετή ένταση, ότι η φωτίτσα πρέπει να τραφεί κι άλλο. Πρέπει να με κάψει ολόκληρο για να λάμψει ακόμα πιο πολύ.

Πάω να βάλω μια τεκίλα με λεμόνι και κανέλλα. Δική μου συνταγή. Να ξεχάσω πόση κόλαση πρέπει ακόμα να διαβώ.
Πόσο δηλητήριο πρέπει ακόμα να ρίξω στο καταραμένο φίδι.
Να ξεχάσω απόψε.
Όνειρα, μόνο όνειρα να δω. Με σένα μέσα.