Γάμος? Φρίκη!

Δεν βαριέσαι.
Κοιτάω στο κενό. Γύρο και απέναντι κενό. Η Έφη έμεινε μέρες ικανές ώστε να τη συνηθίσω. Τώρα πρέπει να μείνω και λίγο μόνος. Μόνος! Τι σημαίνει αυτή η λέξη; Διερωτώμαι αν ξέρω. Ο πούστης ο ήλιος κρύφτηκε σήμερα, και οι φίλοι πέθαναν για λίγο. Για κάποιες μέρες τους είχε αντικαταστήσει η Έφη. Μόνο που με την Έφη δεν μπορούσα να πω μαλακίες, ούτε να κοιτάζω άλλες κοπέλες. Έπρεπε να είμαι κάπως. Ευπρεπής, ευαίσθητος, στοργικός και να την κοιτάω στα μάτια. Παραμυθιάζονται πολύ ρε γαμώ το οι γυναίκες. Αυτές προσποιούνται οργασμό – όχι η δικιά μου, θέλω να πιστεύω – αλλά ίσως και αυτή, γιατι όχι? Γυναίκα δεν είναι? Κι εμείς προσποιούμαστε ότι κοιτάμε παρέα τα φεγγάρια και τα αστέρια. Αρχίδια μάντολες, δηλαδή. Το μυαλό μας είναι συνέχεια στο σεξ. Με τη δικιά μας, με τη γλυκούλα που περνάει από δίπλα μας. Με την γκομενάρα που βλέπουμε στην οθόνη.
Σκεφτόμαστε πώς να είναι ξαπλωμένη κι ένα σωρό άλλα. Βρώμικα μυαλά. Η Έφη γαμώ το νομίζει ότι είμαι άγγελος κι αυτό δεν το αντέχω.
Μια εβδομάδα λοιπόν με την Έφη κατάλαβα τι σημαίνει μόνιμη δέσμευση και λίγο τι σημαίνει γάμος!
Φρίκη! Ευχαριστώ το αφήνω σε σας. Εγώ δεν είμαι φίλος.
Κι έτσι κοιτάω πάλι στους τοίχους τα πορτραίτα, τις φωτογραφίες, τον εαυτό μου σε νηπιακή ηλικία. Φτου σου αγόρι μου κοτζαμάν άντρας έγινες, ρε τομάρι και μυαλό δεν έβαλες!
Το Εφάκι θα έρθει πάλι το Σάββατο για να πάμε στο βουνό, λέει, θέλει αλλαγή, βαρέθηκε τη θάλασσα.
Μέχρι τότε θα πήξω στις πίτσες και στις μπουρδολογίες με τους φίλους.
Καλά που δεν ξερουν κι αυτοί πώς να πεθάνουν. Τι θα έκανα χωρίς αυτούς?